این شعر

عجیب است

عجیب ترین شعرها

چون پایانی پیش بینی پذیر دارد

این شعر 

در شامگاه زمستانی سرد

سرش را بر بالشی می گذارد

سخت

می لرزد

در تنگدستی جان می دهد 

و نامش را پس از مرگ

شعری به عمق زندگی

خواهند گذاشت

با تشریفات

به گورستان ادبیات خواهندش برد

و زیر سایه یک چنار

آرام خواهد گرفت

تا ابد

شعری که می توانست

یک حرف رهای تنهای گمنام بغض گرفته در گلو کپک زده بماند

اما اکنون شعری به عمق زندگی در گوشه ای از گورستان ادبیات حای دارد

مرا ببخش

الف آرشام